Włoskie rodzajniki określone

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Poniżej kilka przykładów użycia rodzajników określonych w języku włoskim:

1) aby wskazać określone przedmioty lub osoby (np. „Questa e’ la penna che ho comprato” => „To jest długopis, który kupiłem”).

2) z przymiotnikami i zaimkami dzierżawczymi (np. „Il mio giardino mi piace” => „Podoba mi się mój ogród”). * Oprócz wyjątków opisanych w punkcie a).

3) z rzeczownikami abstrakcyjnymi o znaczeniu ogólnym, w tym z kolorami (np. „Cos’e’ la nostalgia?” => „Co znaczy tęsknota?”, „Mi piace il rosso” => „Lubię kolor czerwony”).

4) z rzeczownikami oznaczającymi części ciała i ubrania (np. „Prima di mangiare, mi lavo sempre le mani” => „Zawsze myję ręce przed jedzeniem”, „La maglia della nazionale italiana e’ azzurra” => „Koszulka włoskiej reprezentacji jest koloru niebieskiego”).

5) z datami, gdy nie są one poprzedzone dniem tygodnia (np. „Oggi e’ il 21 giugno” => „Dzisiaj jest 21 czerwca, „Oggi e’ sabato 21 giugno” => „Dzisiaj jest sobota 21 czerwca”).

6) z określeniem godzin, z wyjątkiem mezzogiorno czyli południe i mezzanotte czyli północ (np. „Sono le due” => „Jest druga”, „E’ l’una” => „Jest pierwsza”).

7) z określeniem pory (części) dnia (np. „La mattina vado a lavoro” => „Codziennie rano idę do pracy”).

8) z nazwami dni tygodnia, aby wskazać powtarzającą się czynność (np. „Il lunedi’ e il mercoledi’ vado alla lezione d’italiano” => „W poniedziałki i w środy chodzę na lekcje włoskiego”).

9) przy opisach z czasownikiem avere czyli mieć (np. „Il libro ha la copertina verde” => „Książka ma zieloną okładkę”).

10) przed tytułami (i profesjami), po których występuje imię (np. „L’ingegner Rossi arriva domani” => „Inżynier Rossi przyjedzie jutro”).

11) z wieloma nazwami własnymi geograficznymi (ale nie przed nazwami miast), z wyjątkiem gdy przed nazwą geograficzną w rodzaju żeńskim występuje przyimek „in” (np. „La Francia confina con la Germania” => „Francja graniczy z Niemcami” ale „Vado in Francia => „Jadę do Francji”).

12) z nazwami języków, możemy NIE używać rodzajnika określonego po czasownikach parlare (mówić), insegnare (nauczać), studiare(uczyć się) i po przyimkach „in” lub „di” (np. „Capisco il polacco, ma non l’inglese” => „Rozumiem polski, ale nie angielski”, „Marek parla italiano e inglese” => „Marek mówi po włosku i po angielsku”, „Non so scrivere in tedesco” => „Nie umiem pisać po niemiecku”, „Corso di francese” => „Kurs francuskiego”).

13) z nazwiskami niektórych sławnych osób (np. „Il Manzoni scrisse „Ipromessi sposi” => „Manzoni napisał powieść „I promessi sposi”).

14) z nazwami drużyn piłkarskich. Przeczytaj post Piłka nożna i rodzajniki

NIE używamy rodzajnika określonego w następujących przypadkach:

a) z zaimkami dzierżawczymi przed nazwami pokrewieństwa w liczbie pojedynczej (np. „Mia moglie ha i capelli lunghi” => „Moja żona ma długie włosy”), z wyjątkiem formy zdrobnienia (np. „Il mio fratellino ha 11 anni” => „Mój braciszek ma 11 lat”).

b) w opisach i w spisach rzeczy (np. „A Varsavia ci sono molti negozi, bar, ristoranti, teatri e cinema” => „W Warszawie jest wiele sklepów, kawiarni, restauracji, teatrów i kin).

c) z nazwami miast, oprócz kilku wyjątków, jak La Spezia, L’Aquila, L’Avana, Il Cairo, L’Aia, La Mecca.