Mi piace parlare l'italiano - James Błąd - Część 24

Wyobraź sobie sytuację na lekcji  w klasie: rozmawiamy o odmianie czasowników w czasie teraźniejszym w języku włoskim. Kiedy pojawia się czasownik „piacere”, zawsze mówię: „O nim powiemy później”. Jednak w grupie jest ktoś (ten lepszy 😉 ), kto pyta: „Dlaczego? Przecież to pikuś! I podaje przykład: «Io piaccio la musica»”. A ja odpowiadam: „To zdanie nie jest poprawne; czasownika „piacere” używamy w zupełnie inny sposób”, i powtarzam „O tym powiemy później”. Uczeń jednak dopytuje się: „Czemu inaczej? Przecież koniugacja czasownika jest: io piaccio, tu piaci, itd.”. Inny uczeń, który prosi zawsze o dokładne tłumaczenie na polski  pyta: „Co znaczy dokładnie „piacere” po polsku?”. No właśnie…

Spróbujemy wyjaśniać więc, o co chodzi z tym „piacere”. Oczywiście w tym poście mówimy o czasowniku „piacere”, nie  o rzeczowniku „piacere”, który oznacza:

piacere = przyjemność, rozkosz. Np. Vieni al cinema con me? Con piacere. = Czy pójdziesz ze mną do kina? Z przyjemnością.

piacere di conoscerti = miło Ciebie poznać

piacere di conoscerLa = miło Panią / Pana poznać

per piacere = per favore = poproszę

fare un piacere = fare un favore = zrobić komuś przysługę. Np.: Mi potresti fare un piacere? Czy mógłbyś coś dla mnie zrobić?

Zaczynamy od odpowiedzi na pytanie: Co znaczy włoski czasownik "piacere"? "Piacere" tłumaczymy po polsku jak: lubić, polubić, podobać się, smakować.

Czasownika „piacere” używamy najczęściej w formie: „piace” lub „piacciono” w zależności od tego, czy dotyczy rzeczownika w liczbie pojedynczej (lub czasownika w formie bezokolicznika), czy w liczbie mnogiej. Np.:

Mi piace + rzeczownik l.p.: Mi (a me) piace la pasta. = Lubię makaron.

Mi piace + czasownik w formie bezokolicznika: Mi (a me) piace mangiare la pasta. = Lubię jeść makaron.

Mi piacciono + rzeczownik l.m.:  Mi (a me) piacciono gli spaghetti. = Lubię spaghetti.

A więc pytanie „Czy lubisz spaghetti?” tłumaczymy na włoski „Ti piacciono gli spaghetti?”.

Najczęściej używamy formy słabej zaimków (mi, ti, gli / le, ci, vi, gli). Formę mocną (a me, a te, a lui/a lei, a noi, a voi, a loro) natomiast stosujemy tylko aby podkreślić zaimek, np.: „Mi piace molto la musica classica. E a te? A me piace di più la musica rock.” = “Bardzo lubię muzykę klasyczną. A Ty? Ja bardziej lubię muzykę rock”.

We włoskiej wersji Facebook’a przycisk „Lubię to” = Mi piace

Przy okazji, aby szybko nauczyć się włoskiego, polecam zmienić język w telefonie, na Facebook’u itp. na włoski. A kiedy będziesz już pewny, co znaczy „destra”, a co „sinistra” ustaw GPS w języku włoskim 🙂 .

Kiedy tworzymy czasy złożone jak np. passato prossimo (czas przeszły dokonany), musimy dopasować imiesłów bierny do rodzaju i liczby rzeczownika:

Itp. dla innych osób.

W linku „Czasownik PIACERE” znajdziesz całą koniugację tego czasownika, jak również formy: io piaccio, tu piaci, lui/lei piace, noi piacciamo, voi piacete, loro piacciono. Kiedy ich używamy? Zapoznaj się z poniższymi przykładami:

Io piaccio alle mie fan. = Fanki szaleją za mną (dosłownie: [Ja] podobam się moim fankom.)

Tu piaci a tutti. = Podobasz się wszystkim.

Marco piace a Luisa. = Marco podoba się Luisie.

Jak zwykle nie może zabraknąć w poscie linku do piosenek :). Tym razem wybrałem:

Tuca tuca – Raffaella Carrà – Kto chciałby zatańczyć tak jak Raffaella musi być w dobrej kondycji fizycznej :)

www.mipiacitu – Gazosa

Zapraszam do komentowania i do udostępnienia postu przez kanały społecznościowe. Facebook i Instagram.

Salvatore De Bello